وقتی از کوچه پس کوچه های حیات مادی عبور می کنم بوی عطر شکوفه های بهاری طعم شیرین میوه های تابستان وپاییز را می چشم وقتی با مردم وبا کسانی که دوستشان دارم به سر میبرم وقتی روزهای بلند تابستان روزه می گیرم شبهای سرد پاییزی به خیمه حسینی می روم وقتی مثل چشمه می جوشم وقطرات اشک  از گونه هایم جاری می شود وقتی بال وپر تواضع در برابر دستگاه باعظمت امام حسین ع فرود می آورم وقتی غریب وتنها در گوشه ای ازین عالم زیر نور ماه اشک میریزم .وقتی با ملتهای ستمدیده همراه می شوم وقتی به عیادت بیماران صعب العلاج می روم وقتی زمین خوردن دیگران غمگینم می کند وقتی که دیگر خودم را نمی بینم تنها تورا می بینم .می گویم من عاشقم وهیچ 

                                            مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی